Νατάσσα

Λακκούβες που δεν παίζονται
στου ονείρου μου τους δρόμους
Χαμόγελο μεταξωτό μ’ αρέσει το άγγιγμά σου
μ’ αρέσει το ασημόδετο γλυκό αγκάλιασμά σου

Και θέλω θάλασσες του Απρίλη μου
Αρμύρα απ’ της ψυχής σου την πληγή
Αρμύρα απ’ της καρδιάς σου την πηγή
Θέλω να θες τα πάντα

Πρωί σε λεν’ αυγερινό
το βράδυ αποσπερίτη
Ασημαχτίδα της ψυχής
σε λέω Αφροδίτη

Πλέω σε λίμνες τ’ ουρανού
και περπατώ μοναχός
Στην πόλη την βαμμένη μου
και κρύβω τέτοιο πάθος

Λαμπύρισμα στις κόκκινες ανταύγειες των μαλλιών σου
θέλω να ακούς και θα σου πω τα λόγια της ψυχής μου
και θα στη στείλω μια βραδιά
να κοιμηθεί μαζί σου

Μακριά απ’ τις γκρίζες λάμψεις μου
χρόνε μου ψυχοφθόρε σε χαιρετώ
Λαμπρό αστέρι της αυγής
Τρανέ εωσφόρε
...θέλω φωτιά